Ontstaan van Chandigarh: een geplande droomstad
Na de onafhankelijkheid van India in 1947 werd de provincie Punjab opgedeeld tussen India en Pakistan. De oude hoofdstad Lahore kwam in Pakistaans gebied te liggen, waardoor India een nieuwe hoofdstad voor de Indiase Punjab nodig had.
Jawaharlal Nehru, de eerste premier van India, wilde een moderne, vooruitstrevende stad laten bouwen – een symbool van een nieuw, onafhankelijk India. Zijn visie: een stad die vrij zou zijn van het verleden, hiërarchie en chaos, en waarin functionaliteit en esthetiek samengaan.
Bouw en ontwerp
- Begin bouw: eind jaren 1940 / begin jaren 1950
Hoofdarchitect (na het overlijden van de eerste planner Albert Mayer): Le Corbusier, de wereldberoemde Zwitserse-Franse architect en stedenbouwkundige - Stijl: modernistisch, met strakke lijnen, veel beton (brutalisme), en een gridstructuur (straten die loodrecht op elkaar staan)
- Structuur van de stad: opgedeeld in genummerde sectoren, elk zelfvoorzienend met woongebieden, scholen, winkels en groen
Belangrijke kenmerken
- Chandigarh was India’s eerste volledig geplande stad na de onafhankelijkheid
- De stad is administratief uniek: ze is de hoofdstad van twee staten (Punjab en Haryana), maar zelf een uniegebied dat direct bestuurd wordt door de centrale overheid
- Symbolen zoals het Open Hand Monument benadrukken Le Corbusiers filosofie van “geven en ontvangen”
Chandigarh is vandaag de dag nog steeds bekend als een van de best georganiseerde en schoonste steden van India, met een sterke balans tussen natuur en architectuur.
Bezienswaardigheden:
Nek Chand Rock Garden Chandigarh
De Rock Garden van Chandigarh heeft een fascinerende geschiedenis, die begint met het levenswerk van Nek Chand Saini, een autodidact kunstenaar en wegeninspecteur in Chandigarh, India. Wat begon als een geheime hobby groeide uit tot een wereldwijd erkend kunstproject en toeristische trekpleister.
Beginjaren: een geheime droom (1957–1975)
Nek Chand begon in 1957 in het geheim met het verzamelen van afvalmaterialen zoals kapotte keramiek, glas, bakstenen, oude sanitaironderdelen, en industrieel afval. Hij bouwde sculpturen en structuren in een verborgen ravijn in een beschermd natuurgebied bij Sukhna Lake. De plek was officieel niet bedoeld voor bebouwing, dus hij werkte in het geheim — ’s nachts en in zijn vrije tijd. Hij noemde zijn creatie het koninkrijk van Sukrani, geïnspireerd op de plattelandscultuur van zijn jeugd in Pakistan (voor de deling van India in 1947).
Ontdekking en publieke steun (1975–1976)
In 1975 werd de tuin ontdekt door de overheid. Aanvankelijk dreigde sloop omdat het zonder toestemming was gebouwd op overheidsterrein. Echter, het unieke karakter van het project en de massale publieke steun overtuigden de autoriteiten. In 1976 kreeg Nek Chand een officiële functie en een team van 50 arbeiders om zijn werk voort te zetten. De tuin werd opengesteld voor het publiek als een officieel park.
Groei en erkenning (1976–1990s)
De Rock Garden werd in fasen uitgebreid en omvat nu meer dan 40 hectare. Er zijn duizenden beelden van mensen, dieren, muzikanten, dansers, tempels, watervallen en paviljoens — allemaal gemaakt van gerecycleerde materialen. Nek Chand werd wereldwijd erkend en geëerd, o.a. met tentoonstellingen in Europa en de VS. In 1980 reisde een deel van zijn werk naar de Museum of Modern Art in Parijs.
Verdere ontwikkeling en nalatenschap
In 2017 werd in de Rock Garden ook een Poppenmuseum geopend met stoffen poppen die Nek Chand in de jaren ’70 had gemaakt.
Nek Chand overleed in 2015, maar zijn werk leeft voort via de Nek Chand Foundation, die zijn erfgoed bewaart en promoot.
De tuin is tegenwoordig een symbool van duurzaamheid, creativiteit en burgerlijke ongehoorzaamheid ten dienste van kunst.
Betekenis
De Rock Garden is een toonbeeld van “outsider art” — kunst gemaakt buiten het officiële kunstcircuit.
Het is ook een milieuactivistische boodschap, lang voor recycling populair werd.
De tuin is niet alleen een kunstwerk, maar ook een pleidooi voor verbeelding, volharding en cultuurbehoud.
Andere bezienswaardigheden:
- Het Hooggerechtshof met Open Hand Monument
Symbool van Chandigarh: een open hand die “geeft en ontvangt”.
Hoogte: 26 meter, draait met de wind.Bedoeld als universeel symbool van vrede en democratie.Het grootste metalen sculptuur in India is ontworpen door Le Corbusier.